تونل انتقال آب گاوشان با طولی بالغ بر 139/20 کیلومتر در جنوب استان کردستان واقع شده و عملیات ساختمانی آن در اواخر سال 1388 به اتمام رسید. از لحاظ تقسیمات زمین‌شناسی ساختمانی، نیمه شمالی مسیر تونل در زون سنندج- سیرجان و نیمه جنوبی آن در حد فاصل یک زون افیولیتی و زون رورانده زاگرس جای دارد. لیتولوژی مسیر تونل از سنگ‌های رسوبی شامل ماسه سنگ، شیل، آهک و کنگلومرا تا سنگ‌های آذرین و دگرگونی شامل دیاباز، دیوریت گابرو، پریدوتیت و آمفیبولیت متغییر بوده به‌طوری‌که گسل مروارید مسیر تونل را به دو نیمه شمالی (با رخساره فلیش) و نیمه جنوبی (زون افیولیت ملانژ) تقسیم نموده است. در پایان مطالعات طرح پس از بررسی گزینه‌ها و روش‌های مختلف اجرا، گزینه تونلی با مسیر شکسته و حفاری با استفاده از ترکیبی از روش نیمه مکانیزه (رودهدر) و دستی (انفجاری) از جبهه ورودی و ماشین حفار OPEN T.B.M از جبهه خروجی مطابق نظر کارفرمای وقت برگزیده گردید. به منظور تسهیل در عملیات حفاری تونل، ایجاد جبهات کاری بیشتر، هوادهی داخل تونل، عبور و مرور و تخلیه مناسب مصالح داخل تونل در زمان حفاری 4 رشته تونل دسترسی به نام‌های کچله، سربناو، هلتوشان و توانکش با طول کلی 3666 متر در مسیر تونل حفر گردید. مقاله حاضر به بررسی نتایج حاصل از اعمال مهندسی ارزش و در نهایت روش‌های انتخابی پیشنهادی برای فعالیت‌های مختلف مرتبط با تونل نظیر تغییر روش اجرای ناحیه تحت فشار تونل، بازنگری طراحی تونل انتقال و کاهش طول تونل اصلی در حد فاصل تونل دسترسی سربناو تا هلتوشان (کیلومتراژ 850+4 تا 100+7 مسیر تونل انتقال)، بازنگری و بهینه‌سازی تحکیم موقت تونل‌های طرح، بازنگری و تغییر مسیر تونل در ناحیه دسترسی توانکش، بازنگری مقطع بتن‌ریزی حد فاصل کیلومتراژ 864+14 تا 381+19، بازنگری مقطع بتن‌ریزی حد فاصل کیلومتراژ 765+7 تا 950+10، دمونتاژ و خروج دستگاه OPEN T.B.M گاوشان و صرفه‌جویی‌های ریالی ناشی از این تغییرات برای کارفرمای طرح می‌پردازد.