با بی‌ثبات‌تر شدن محیط سازمان‌ها در اثر عوامل متعددی از قبیل سرعت تغییر تکنولوژی، افزایش رقابت و رشد جهانی شدن دیگر هیچ تضمینی برای بقای بلند مدت وجود ندارد. در شرایط کنونی تنها سازمان‌هایی دوام می‌آورند که چالاک باشند و بتوانند با سرعت مناسب به الزامات محیطی پاسخ دهند. برای غلبه بر چالش‌ها و توسعه پایدار، سازمان‌ها به دنبال استفاده از تکنیک‌ها و رویکردهای نوین اصلاح کارکرد در فرایندهایشان هستند لذا توجه به برنامه‌ها و طرح‌های مهندسی ارزش در سازمان‌ها به دنبال استفاده از تکنیک‌ها و رویکردهای نوین اصلاح کارکرد در فرایندهایشان هستند لذا توجه به برنامه‌ها و طرح‌های مهندسی ارزش در سازمان‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است. و با توجه اینکه فاز خلاقیت سنگ بنای طرح‌های مهندسی ارزش می‌باشد و هر نوع بهبود و کاهش هزینه و ارزش ایجاد شده‌ای که در اثر اصلاح سیستم روی دهد به‌واسطه تولید ایده‌های ارزشمند در فاز خلاقیت مهندسی ارزش می‌باشد. از این رو در این تحقیق که در یک مرکز آموزش عالی انجام گرفته سعی می‌شود با استفاده از رویکرد QFD فازی عوامل تأثیرگذار بر خلاقیت سازمانی به کمک کارشناسان، اساتید، دانشجویان، و خبرگان سازمان مربوطه و با توجه به ادبیات موضوع شناسایی و رتبه‌بندی شوند، تا با توجه به اولویت‌شان در برنامه کاری مهندسی ارزش مورد توجه قرار گیرند. نتایج حاصل بیانگر آن است که رویکرد QFD فازی می‌تواند توسط یک متدولوژی ساختارمند، در تعیین اولویت عوامل تأثیرگذار بر خلاقیت سازمانی در برنامه کاری مهندسی ارزش با موفقیت استفاده شود و با ارائه راهکار و طرح مناسب، در تمامی جنبه‌ها، موجب خلق ارزش شده و تأثیر مثبتی بر بهره‌وری سازمان در بلند مدت داشته باشند.