ترویج و بکارگیری الگوهای متنوع در هر یک از مراحل مهندسی ارزش و بهره‌مندی از مزایای آن در شرایطی که پروژه‌های بسیاری در کشور ما در حال اجرا هستند، بسیار ضروری به نظر می‌رسد. در عرصه‌ی تحولات سریع علمی، روش‌های سنتی قابلیت‌های خود را از دست داده، به‌نحوی که اتکا به این رویه‌ها، ناکارآمدی مدیریت بر پروژه‌ها را در پی دارد. استفاده از مهندسی ارزش در ایران سابقه طولانی ندارد و در آثار موجود اغلب به صورت توصیفی نسبت به ارائه الگوهای تیپ اقدام شده است که در این زمینه هم متأسفانه کارهایی به جز چند مورد، کار چشم‌گیری ارائه نشده است. با این وصف در کشور ما خلاء مطالعاتی در زمینه بررسی راهکارهای توسعه و بسط مهندسی ارزش در طرح‌ها وجود دارد. چنانچه در سال‌های اخیر تمرکز روی توسعه فرهنگ بکارگیری مهندسی ارزش در مراحل اولیه پروژه (امکان‌سنجی، طراحی اولیه و تفصیلی) و نیز قانونمند کردن خدمات مشاوره مهندسی ارزش بوده است. با توجه به اینکه در مرحله «ارزیابی مهندسی ارزش» اغلب از روش AHP تبعیت می‌نماید و اغلب نظرات متخصصین می‌باشد، احتمال لغزش و انحراف ایده‌ها وجود دارد، بنابراین در این مقاله سعی شده است نسبت به معرفی یک روش ارزیابی به صورت روش علمی و پشتیبان در مرحله «ارزیابی مهندسی ارزش» اقدام گردد. استفاده از روش‌های نوین مانند «روش تجزیه و تحلیل SWOT» و «روش ارزیابی برنامه‌ریزی استراتژیک کمی SQPM2» شیوه کارآمدی است که با استفاده از این روش‌ها می‌توان نسبت به ارزیابی ایده‌ها با عنایت به وجود شاخص‌های متنوع و زیاد برای نهادینه کردن و انتخاب مناسب ایده‌ها در مرحله «ارزیابی مطالعه ارزش» که یکی از مراحل سیستماتیک مهندسی ارزش محسوب می‌شود استفاده نمود.