در مهندسى ارزش با محاسبه ى شاخص ارزش عملكردهاى يك محصول و رتبه بندى عملكردها بر اساس شاخص ارزش، عملكردهاى بحرانى شناسايى شده و سپس تصميمات لازم در مورد افزايش ارزش عملكردهاى داراى شاخص ارزش پايين اتخاذ مى شود. شاخص ارزش عملكرد از نسبت بهاى عملكرد به هزينه ى عملكرد به دست مي آيد. بها و هزينه ى عملكردها معمولا به صورت مقادير تخمينى بوده كه در برآورد آنها از نظرات ذهنى اعضاي گروه مهندسى ارزش استفاده مى شود، در حالى كه نظرات ذهنى همواره شامل عدم اطمينان مي باشند. عدم اطمينان در بها و هزينه ى عملكردها موجب ايجاد عدم اطمينان در شاخص ارزش عملكردها و در نهايت در رتبه بندى ارزشى عملكردها مي شود. در اين مقاله با استفاده از تئورى مجموعه هاى فازى يك روش تصميم گيرى گروهى فازى براى مواجهه با عدم اطمينان موجود در مهندسى ارزش ارائه شده است كه در آن، نظرات اعضاي گروه در مورد درجه ى اهميت عملكردها و بهاى عملكردها به صورت متغيرهاى زبانى و يا مجموعه هاى فازى مي باشد. شاخص ارزش عملكردها به صورت اعداد فازى بدست آمده و با مقايسه آنها، عملكردها رتبه بندى مى شوند.